با وجود آنکه سیاهچاله ها قابل رویت نیستند ، اما یافتن آنهادر فضا بسیار ساده است.موادی که به دور سیاهچاله می گردند و درون آن بلعیده می شوند، بسیار داغ و نورانی هستند و به همین دلیل حتی از فواصل بسیار دور در کیهان میتوان آنها را مشاهده کرد.به تازگی منجمین موفق شده اند تا انرژی اتم های نزدیک به سیاهچاله را با استفاده از شبیه سازی های ابر رایانه ای محاسبه کنند.

 

                           

از آنجا که بسیاری از تحقیقات متخصصین سیاهچاله ها به این اطلاعات مربوط به اتم های اطراف یک سیاهچاله بر می گردد ، این کشف جدید اهمیت فراوانی دارد.این یافته ها همچنین دقت تحقیقات مربوط به سیاهچاله ها را افزایش می دهد و میزان خطا را به فقط چند درصد کاهش می دهد.راز اتم های بسیار داغ در کیهان کلید معمایی قدیمی در نجوم است و تیمی از دانشگاه اوهایو در تلاشند تا این راز را کشف کنند."دانشمندان با استفاده از شبیه سازی های ابر کامپیوتری محاسباتی بسیار دقیق را در مورد انرژی اتم های مجاور یک سیاهچاله انجام داده است.دانشمندان ابتدا مناطق وسیعی از اتم های داغ را که در اطراف سیاهچاله های مرکزی کهکشان ها قرار داشتند ،مورد بررسی قرار دادند.این اتم ها که به شکل پلاسما به دور هسته ی کهکشان ها می گردند ، به دلیل گرمای فراوان خود ، پرتو های ایکس از خود ساطع می سازند و در نتیجه یکی از علائم وجود سیاهچاله ها می باشند. پیش از آنکه منجمین در مورد وجود سیاهچاله در مرکز کهکشان اظهار نظر کنند ، ابتدا باید مقدار انرژی این ماده ی پلاسمایی مشخص گردد.پس از آن ، این اطلاعات را با دانسته های فیزیک اتمی تطبیق می دهند تا وجود سیاهچاله به طور قطع ثابت گردد.محققان می گویند:«شاید اندازه گیری انرژی این اتم ها زیاد جذاب به نظر نرسد ، اما در روند شناخت سیاهچاله ها اهمیت فراوانی دارد.» او سی سال است که بر روی این مساله کار می کند.اما عاملی باعث شد تا او بالاخره این کار را انجام دهد.تصویر هایی با کیفیت فوق العاده بالا که توسط تلسکوپ پرتو ایکس چاندرا و تلسکوپ پرتو ایکس سازمان فضایی اروپا تهیه شد عامل اصلی انجام این کار بود.اما برای آنکه دانشمندان بهتر این اطلاعات و تصاویر را تحلیل کنند ، به اطلاعات بسیار دقیقی در مورد اتم های تابش کننده ی این پرتو ها نیاز بود.در نتیجه او به همراه یکی از اساتید دانشگاه اوهایو ، تصمیم گرفتند تا دقیق ترین محاسبات و شبیه سازی های ممکن را در مورد این اتم ها انجام دهند. پس از سال ها نوشتن کد های کامپیوتری و ساعت ها محاسبه در مرکز ابر کامپیوتر دانشگاه اوهایو ، آنها سطح انرژی اتم های موجود در درون پلاسما (از کربن تا آهن) را تعیین کردند.این به آن معناست که از حالا به بعد ، هنگامی که منجمین به پرتو ایکس دریافتی از جرمی در فضا نگاه می کنند ، می توانند به طور دقیق جزییات اتم هایی که این پرتو را ساطع کرده اند مشخص کنند و در مورد آن جرم اطلاعات بیشتری را بدست آورند. اتمی که اثرات آن در اکثر پرتو های دریافتی از اطراف سیاهچاله ها وجود دارد، آهن است.و اینجاست که نظریه نسبیت عام اینشتین وارد مساله می شود.بر طبق نظریه نسبیت ، گرانش شدید سیاهچاله باعث می شود تا علائم موجود در پرتو ایکس دریافتی (خصوصا علائم مربوط به عنصر آهن) مقداری تغییر کند.این علائم در یک طیف جمع شده اند که در درون این طیف، هر عنصر ، خطوط مربوط به خود را دارد.یکی از این خطوط ، خط " K–آلفا آهن" نامیده می شود که معمولا در طیف های دریافت شده از سیاهچاله ها پهن تر از حد معمول نشان می دهد و این پدیده یکی از علائم وجود سیاهچاله است. 13 سال پیش ، همین گروه تحقیقاتی ، پژوهشی را در مورد این خطوط K-آلفا آهن آغاز کردند.هدف اصلی آنها کشف علت پهن شدن این خطوط بود.پرادهان می گوید:«مهمترین نشانه در رصد مستقیم یک سیاهچاله همین خطوط K-آلفا هستند.» او امیدوار است که دانشمندان بتوانند با ادغام اطلاعات تازه کشف شده و دانسته های قبلی در مورد خطوط K-آلفا این معما را حل کنند.  

                                                                                                                                                                    مانا

 

راز سیاهچاله ها 

 

اخترفیزیکدانان جزئیات تازه ای از چگونگی نحوه ی فروپاشی ستارگان کشف کردند!  سیاهچاله ها ده ها سال است که ستاره شناسان را سردرگم کرده اند. اولین سیاهچاله در سال 1975 کشف شد. اکنون برای اولین بار دانشمندان در حالی به آنها نگاه می کنند که درهای تازه ای رو به چشمانشان باز می کند. پیتر براون ، دانشجوی فارق التحصیل نجوم و اخترفیزیک از دانشگاه فیلادلفیای مجذوب فضای خارج از جو کره خاکی شده است.او می گوید: ` تماشای ستاره دنباله دار هالی از داخل تلسکوپ وقتی من جوانتر بودم ضربه ای تاثیر گذار و غیر قابل توصیفی به روی من داشت .` به عنوان یک انسان بزرگسال ، ستاره های دنباله دار برای براون کافی نبودند . براون می خواست اجرام نورانی و درخشان بزرگتری را ببیند. اکنون او برای اولین بار قادر به دیدن سیاهچاله ای عظیم و تازه متولد شده می باشد . ` چیزی که من را شگفت زده می کند این است که ما در حال تماشای اجرامی هستیم که بسیار بسیار دور از ما هستند `. براون جزئی از پروژه ماهواره ای سویفت می باشد . عکس های گرفته شده از سیاهچاله نوزادی که در حال متولد شدن است، تولد آشفته تری را نسبت به گفته های قبلی نشان می دهد. دیو باروز اختر فیزیکدان دانشگاه می گوید : به جای نظریه ای که می گوید این یک اتفاق لحظه ای است، به نظر می رسد آنها به عنوان سیاهچاله هزاران ثانیه در حال پیشروی هستند، به نوعی بلعیدن مواد !!!محققان اینک بر این عقیده اند که بعد از مرگ و فروپاشی ستاره که سیاهچاله شکل می گیرد، سیاهچاله به غارت و ویرانی و بلعیدن مواد در حالی ادامه می دهد که به طور همزمان با فشار آن را طی چندین سلسله متوالی به صورت انفجارهای نور باز پس می زند .چیزی که می بینیم اتفاقات متعدد بسیار جالب و دیدنی ای می باشد که قبلا قادر به مشاهده آن نبودیم .دانشمندان تا به امروز همیشه می گفته اند که ستارگان بزرگ پس از یک انفجار عظیم می میرند، که سیاهچاله را تشکیل می دهد. اطلاعات جدید از ماهواره سویفت ناسا نشان می دهد که یک ستاره در پی سلسله انفجاراتی _ 3 یا 4 انفجار _ قبل از شکل گیری سیاهچاله ، می میرند. مترجم: غزل علیزاده منبع: universetoday                                                                                                                                                                      مانا

نوشته شده در دوشنبه 89/8/10ساعت 9:57 صبح توسط مانا شیدا نظرات ( ) |